Jaminan untuk galak orang awam bantu cegah jenayah

JENAYAH ragut terus berlaku. Pelbagai masalah dan musibah terhasil akibat jenayah ini. Ia bukan sekadar menyebabkan kehilangan barang berharga milik mangsa tetapi ada kalanya ia turut menyebabkan kehilangan nyawa.
Beberapa hari lalu, jenayah ragut menyebabkan kematian seorang lelaki. Kurang dua minggu lalu seorang warga emas berusia 66 tahun maut setelah terjatuh dari motosikal akibat diragut di Alor Setar, Kedah.
Maknanya sesiapa sahaja dan di mana juga mereka berada di negara ini, mahu tidak mahu akan terdedah kepada kemungkinan menjadi mangsa ragut.
Pernah berlaku kes orang awam mahu membantu mangsa ragut mati ditikam peragut, sampai sekarang penjenayah itu masih bebas.
Sementara dalam kejadian di sebuah kampung di Pendek, Kota Bharu, Kelantan, peragut berjaya diberkas dan dibelasah teruk oleh orang awam sebelum diserahkan kepada polis. Seorang daripada peragut itu menemui ajal.
Orang yang menyebabkan kematian peragut berkenaan diburu dan akan didakwa. Jika sabit kesalahan, mungkin dikenakan hukuman mati mandatori.
Melihat kepada episod ragut ini, rata-rata berakhir dengan orang ramai menjadi mangsa. Mereka kehilangan harta, cedera malah nyawa.
Namun sebaliknya, orang ramai juga boleh menjadi ‘mangsa’ perundangan apabila orang yang meragut dicederakan apatah lagi kalau mati.
Justeru tidak hairanlah kalau orang awam tidak mahu membantu, apatah lagi peduli tentang kelakuan jenayah kerana banyak padah daripada faedah yang akan diterima.
Antara padahnya ialah boleh terdedah kepada tindakan balas penjenayah dan keduanya jika penjenayah cedera atau mati walaupun tanpa disengajakan, penjara dan tali gantung menanti mereka.
Bila keadaan yang lebih ‘berpihak’ kepada pelaku jenayah begitu, siapa yang patut dipersalahkan?
Polis juga terikat dengan peraturan dan perundangan dalam menjalankan tugas.
Polis bukan sahaja tidak boleh menembak penjenayah sewenang-wenangnya, malah mengacukan pistol pun kalau tidak kena gayanya boleh menyebabkan mereka boleh kehilangan jawatan.
Walaupun sah yang ditembak adalah penjenayah yang paling dikehendaki dan sangat membahayakan orang awam, kewajaran tindakan polis akan dipersoalkan.
Malah ada anggota penjenayah menggunakan peguam ternama dan hebat untuk mendakwa pihak polis. Apa yang dilakukan oleh pihak polis seperti tidak pernah ada yang betul kepada mereka.
Terlalu gelojoh menggunakan tembakan dijadikan alasan untuk mendakwa polis yang melepaskan tembakan bagi membasmi jenayah. Tetapi apabila anggota polis ditembak, kecekapan polis pula ditimbulkan. Seolaholah kecederaan atau kematian anggota polis oleh angkara penjenayah seperti tidak bermakna.
Sudah sampai masanya undang-undang dipinda bagi membolehkan keterlibatan orang awam dalam pembasmian jenayah dikebalkan daripada dikenakan sebarang hukuman.
Ia supaya orang awam akan melihat sumbangan mereka dalam pembasmian jenayah terutama jenayah ragut akan banyak memberi faedah dari padah.