Hindar menerima, perangi si pemberi rasuah

SEJAUH manakah kefahaman masyarakat mengenai perbuatan menawar atau memberi rasuah sebagai satu kesalahan jenayah yang serius? Jika disabitkan dengan kesalahan ini seseorang itu akan berhadapan dengan hukuman yang berat termasuk dipenjara dan didenda.
Kebiasaannya, pendakwaan kes-kes rasuah yang dipaparkan oleh media massa lebih berkisar kepada individu-individu yang menerima rasuah. Kebanyakan penerima rasuah yang mendapat perhatian media massa terdiri daripada pegawai-pegawai kerajaan yang dikatakan mempunyai kuasa untuk mengambil atau tidak mengambil sesuatu tindakan yang mana ia memberi manfaat kepada si pemberi rasuah.
Terdapat juga pandangan dan teguran segelintir masyarakat bahawa pihak berkuasa seperti Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM) hanya mengambil tindakan ke atas penerima rasuah semata-mata. Ada juga antaranya yang tidak mengetahui bahawa memberi rasuah itu suatu kesalahan jenayah.
Bermula dari kewujudan Akta Pencegahan Rasuah 1961, Akta Pencegahan Rasuah 1997 dan terkini Akta Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia 2009, jelas memperuntukkan bahawa perbuatan memberi suapan rasuah merupakan suatu kesalahan yang serius di bawah undang-undang negara ini. Seksyen 17 (b) Akta SPRM 2009 menetapkan bahawa perbuatan memberi atau menawarkan rasuah merupakan suatu kesalahan yang sama beratnya dengan kesalahan menerima rasuah:
"Seseorang melakukan kesalahan jika dia memberikan atau bersetuju untuk memberikan atau menawarkan apa-apa suapan kepada mana-mana ejen sebagai dorongan atau upah untuk melakukan atau tidak melakukan sesuatu perbuatan yang berkaitan dengan hal ehwal prinsipalnya."
Jika disabitkan dengan kesalahan ini, seseorang itu akan berhadapan dengan hukuman penjara tidak melebihi 20 tahun dan didenda tidak kurang daripada lima kali ganda nilai suapan atau RM10,000, mengikut mana-mana yang lebih tinggi.
Perbuatan memberikan rasuah ini juga merupakan kesalahan yang dipandang serius oleh agama. Ini dapat dijelaskan menerusi hadis Rasulullah SAW: "Allah melaknat orang yang memberi rasuah dan penerima rasuah".
Rasuah tidak akan berlaku seandainya salah satu pihak sama ada pemberi atau penerima tidak merestuinya. Rasuah tidak akan berlaku jika tiada pemberi. Rasuah tidak akan berlaku jika tiada penerima. Rasuah akan berjaya dibanteras jika kedua-dua pihak pemberi atau penerima enggan melakukannya dan melaporkan apa-apa percubaan perbuatan rasuah kepada pihak berkuasa untuk tindakan.
Pengerusi Lembaga Penasihat Pencegahan Rasuah, Tun Abdul Hamid Mohamad, dalam ucapannya di Majlis Pelancaran Aspirasi SPRM menjelaskan: "Jika kita betul-betul hendak memerangi rasuah, perkara pertama sekali yang masing-masing mesti lakukan ialah menghindar diri daripada perbuatan rasuah. Caranya mudah dan semua orang tahu: "Jangan beri dan jangan terima rasuah".
Namun begitu, kajian ahli-ahli kriminologi Barat menjelaskan bahawa rasuah ini diibarat jenayah tertua dunia sebaris dengan pelacuran. Dari 10 kes rasuah yang berlaku hanya satu sahaja dilaporkan. Ini kerana kedua-dua pihak sama ada pemberi atau penerima mendapat faedah daripada kesalahan jenayah ini. Kedua-dua pihak bersetuju dan berpuas hati dengan syarat-syarat yang ditetapkan bersama.
Rasuah sentiasa menjadi fokus kepada apa jua dasar dan strategi pembangunan negara ini. Sejak awal kemerdekaan sehinggalah ke hari ini, kita amat bertuah kerana mempunyai kerajaan yang berpandangan jauh dan menjadikan rasuah sebagai isu penting yang perlu diperangi.
Seawal kemerdekaan, kerajaan telah menubuhkan sebuah agensi penguatkuasaan khas membanteras rasuah iaitu Badan Pencegah Rasuah pada 1967. Agensi ini terus wujud dan berkembang sehinggalah ke hari ini yang telah dinaiktarafkan sebagai sebuah suruhanjaya.
Kerajaan juga sebenarnya telah melakukan pelbagai bentuk reformasi dan transformasi dalam perkhidmatan awam untuk mengubah sikap dan pandangan keseluruhan penjawat awam terhadap rasuah. Penubuhan Institut Integriti Malaysia, pengenalan Pelan Integriti Nasional, penubuhan Jawatankuasa Keutuhan Pengurusan yang kini telah digantikan dengan Jawatankuasa Keutuhan dan Tadbir Urus (JKTU) dan Jawatankuasa Khas Kabinet Mengenai Keutuhan Pengurusan Kerajaan (JKKMKPK) yang membincangkan isu integriti dan rasuah di pelbagai peringkat kepimpinan, dari nasional hingga ke daerah, penubuhan pasukan Pasukan Petugas Khas Pemudahcara Perniagaan (Pemudah) dan yang terkini pelancaran Integrity-Pact Dalam Perolehan Kerajaan jelas menunjukkan kesungguhan kerajaan untuk memerangi jenayah ini.
Usaha memerangi jenayah rasuah ini bukan mudah untuk diukur dan terhasil dalam sekelip mata. Menerusi pelbagai dasar dan pendekatan yang digunakan kerajaan dan SPRM, pegawai-pegawai kerajaan dilihat telah meningkatkan tahap integriti dan kebenciannya terhadap rasuah semakin tinggi.
Berasaskan perangkaan SPRM, bagi tempoh sepuluh tahun iaitu 2000 hingga Februari 2010, sejumlah 878 orang telah ditangkap atas kesalahan cuba menyogok penjawat awam. Secara puratanya seramai 88 orang ditangkap setiap tahun atas jenayah ini. Daripada jumlah 878 tangkapan tersebut, hampir 90 peratus melibatkan cubaan menyogok anggota penguat kuasa pelbagai agensi.
Cubaan menyogok ini pula mempunyai kaitan dengan usaha pemberi rasuah untuk mengelakkan diri dari dikenakan tindakan undang-undang atas kesalahan jenayah berat lain yang juga serius seperti dadah, penyeludupan, judi, pelacuran, pendatang asing, kesalahan jalan raya dan sebagainya.
Kes dua anggota polis Detektif Koperal Mohd. Surani Sarbini dan Lans Koperal Mohd. Tarmazi yang ditawarkan rasuah RM500,000 oleh penyeludup dadah yang membawa 978 kilogram syabu, dianggarkan bernilai RM280 juta wajar dijadikan iktibar dan teladan.
Atas kesedaran dan tahap integriti yang tinggi, kedua-dua anggota ini telah menolak tawaran rasuah tersebut dan seterusnya menangkap pengedar dadah tersebut.
Ini adalah antara contoh terbaik bagaimana penjawat awam pada hari ini mempunyai tahap integriti dan kesedaran yang cukup tinggi untuk menolak godaan pemberi rasuah.
Masyarakat secara umum dan penjawat awam yang bertugas di agensi-agensi penguatkuasaan khasnya harus melihat kesan yang mungkin terhasil dari tindakan melindungi perbuatan jenayah.
Mengambil contoh kes di atas, kita tidak dapat membayangkan betapa ramai anak muda akan terjerumus dengan penyalahgunaan dadah sekiranya syabu seberat 978 kilogram memasuki pasaran.
Ini secara tidak langsung mengakibatkan kadar jenayah seperti samseng jalanan, kegiatan ragut, pergaduhan kumpulan, pembunuhan yang berpunca daripada pengaruh syabu akan meningkat dan seterusnya memberi kesan kepada keharmonian serta keselamatan masyarakat.
Bersempena dengan sambutan Hari Pekerja pada tahun 2010 ini, SPRM akan melancarkan kempen kesedaran secara besar-besaran kepada semua penjawat awam khasnya dan anggota masyarakat untuk menghentikan perbuatan menyogok penjawat awam.
Di pihak penjawat awam, kempen kesedaran berhubung kewajipan melaporkan apa jua sogokan di bawah seksyen 25(1) Akta SPRM 2009 akan ditekankan dalam kempen-kempen yang telah dirancang menerusi media massa.